Dit jaar organiseert de Brussels Association for Public Event Operators (Bapeo) in samenspraak met VisitBrussels, SQUARE Brussels Meeting Centre, Promethea, Stichting voor de Kunsten en Architempo voor een tweede jaar op rij op 29 en 30 augustus het evenement Brussels Creative Forum (BCF). Over dat evenement vind je hier meer. Paul Sterck is de secretaris-generaal van Bapeo. Deze ex-baas van de Brusselse nachtclub Le Mirano blikt samen met zijn zakenpartner Veronique heene terug op het ontstaan van het project BCF. Ze lichten bovendien een tipje van de sluier over hum toekomstplannen met BCF.
Hoe evolueert men van de wereld van het nachtelijke uitgangsleven van Le Mirano naar de organisatie van een cultureel project als BCF?
Paul Sterck: “In juni 2010 heb ik samen met mijn 10 aandeelhouders Le Mirano uit handen gegeven. In het akkoord stond niet vermeld dat de koper het personeel opnieuw zou aannemen. Om die reden heb ik afscheid moeten nemen van 10 voltijdse werkkrachten en nadien nog zo’n 40. Dat was een heel moeilijke periode voor me, meer dan ik had verwacht. Hetzelfde scenario vond plaats bij het uit handen geven van Claridge in 2012: hier heb ik ook afscheid moeten nemen van medewerkers waarmee ik jaren heb samengewerkt. Ik had een nieuw project nodig om stand te houden. Ik kwam op het idee om iets met cultuur te doen. In het begin had ik geen concreet plan, maar ik had wel één belangrijke frustratie: de ‘Business to Consumer’-evenementensector in Brussel was totaal niet gestructureerd. Dat was een beginpunt voor me.”
Wat was de aanleiding voor het ontstaan van Bapeo?
P.S.: “Het was een interview in l’Echo met Philippe Close, schepen voor Toerisme bij de Stad Brussel. Daarin zei hij dat de evenementensector nood had aan meer structuur. Het was tijd om in actie te springen, dus ik legde een afspraak met hem vast. Nadien ben ik op zoek gegaan naar een team. Ik moest mensen vinden die me aanvulden. Zo kwam ik op een bepaald moment Véronique heene tegen bij Serge Birenbaum thuis. We kwamen meteen goed overeen.”
Véronique, jij hebt ook al een hele carrière achter je?
Véronique heene: “Ik heb inderdaad 15 jaar gewerkt als coördinatrice bij Modo Bruxellae. Ik had nood aan verandering. Paul en ik hebben elkaar ontmoet. Hij zocht iemand met ervaring in het verenigingsleven. Ik werk graag in het terrein. We spraken over het project, kwamen met een business model en besloten dat we de culturele en evenementensector in Brussel moesten benaderen.”
Maar jullie startten aanvankelijk met een onbeschreven blad, niet? Onbekend, uit de wereld van de mode enerzijds, anderzijds uit de wereld van het nachtleven en de communicatie.
P.S.: “Ja en nee. Na zoveel jaren hebben we wel een uitgebreid netwerk uitgebouwd in de culturele wereld. Maar het is waar dat we niet het etiket ‘cultureel’ kregen, wat uiteindelijk geen probleem bleek te zijn. We hadden niet veel vrienden, maar ook niet veel vijanden. We behoorden tot geen enkel kamp. Deze situatie was niet nieuw voor me: toen ik begin jaren tachtig Le Mirano oprichtte, kreeg ik het volgende te horen: “Wie is die kerel die een nachtclub opent?’” Destijds ging ik ook op zoek naar een team, zoals nu ook het geval is. Het vervolg van het verhaal is gekend.”
V.H.: “Wat belangrijk is, is onze wil om cultuur en de evenementensector samen te brengen om samen nieuwe projecten te starten. Zo is het BCF ontstaan.”
Werden jullie deze keer ook gezien als de vreemde eend in de bijt?
P.S.: “Het was in het begin niet makkelijk omdat we niet uit de culturele wereld komen. We hebben bij wijze van spreken onze pelgrimsstaf moeten bovenhalen om één voor één aan te gaan kloppen aan elke mogelijke deur.”
V.H.: “Paul kende de bazen en ik teams die erachter zaten. Dit heeft ons wel geholpen om meer en sneller vertrouwensbanden op te bouwen.”
En het resultaat ?
P.S. : “Na veel bloed, zweet en tranen zijn we er vorig jaar in geslaagd om meer dan 50 stands bij elkaar te krijgen. We hebben de helft van het publiek bereikt dat we als doelstelling hadden. Wat ik spijtig vind, is het feit dat we er niet in waren geslaagd om genoeg Vlamingen te bereiken, maar daarnaast hebben we wel een erg geslaagde drink gegeven: the Network of Networks. Deze drink vond plaats op vrijdag om 18u, zoals ook dit jaar het geval zal zijn. Het doel is om de mensen uit de culturele en evenementensector samen te krijgen met al haar personeel. We verwachtten 600 mensen; er zijn uiteindelijk 1200 mensen gekomen, tot mijn grote verbazing. Het is op dat moment dat een deel van mijn twijfels zijn verdwenen. We hebben hard afgezien maar het resultaat is er. We hopen het dit jaar nog beter te doen.”
Op 29 en 30 augustus vindt de tweede editie van BCF plaats. Wat mogen we verwachten?
P.S.: “Met meer dan 20000 evenementen per jaar is het culturele, artistieke en creatieve leven in Brussel indrukwekkend. Het BCF is gedurende twee dagen het uitstalraam van deze activiteiten. Op de Kunstberg en in het Square Brussels Meeting Centre organiseren we een Culture Market, een Street Art Village en een reeks professionele ontmoetingen en debatten (meer info hier). Ik verwacht veel van dat laatste. Ik hoop dat de debatten een positief effect zullen hebben op de hele sector dankzij de uitwisseling van ‘good practices’ en het ontstaan van nieuwe samenwerkingen.”
Wat zijn je ambities voor de komende jaren ?
P.S.: “Om te beginnen wil ik in de Kunstbuurt blijven. Vorig jaar hadden we een grote tent op het Paleizenplein. Het Squaregebouw en de Kunstberg vormen al een betere locatie voor het BCF. Momenteel focussen we ons op de Brusselse cultuur. In de toekomst wil ik graag uitbreiden naar de rest van België en Europese steden. Mijn droom is om van het BCF een festival van Europese culturele ontmoetingen te maken. Dat Brussel een Cannes of een Venetië wordt. We hebben alles wat nodig is: de hotels, de zalen, het personeel en natuurlijk ook de rijke culturele geschiedenis.”
